Ware intimiteit

Ook dit jaar stroomt mijn praktijk vol met mensen die verlangen naar meer verbinding. De verhalen klinken herkenbaar en raken een gemeenschappelijke kern:

“Ik voel geen verbinding meer met mijn lichaam.”

“In mijn relatie voel ik geen echte connectie meer.”

“We hebben al maanden geen intimiteit.”

“Ik voel me afgestompt, gevoelloos …”

Hoe komt het dat we zo makkelijk het contact verliezen - met onszelf, met ons lichaam, met de ander? Waar onderweg zijn we ons eigen kompas kwijtgeraakt?

Als trauma-expert weet ik dat de verbinding met jezelf er altijd is geweest. Die is niet verdwenen, maar vaak wel aan onze bewuste ervaring onttrokken. In het gratis intakegesprek vertrek ik daarom steeds vanuit een heldere theoretische duiding: de Polyvagaaltheorie. Dit model helpt ons begrijpen hoe ons zenuwstelsel werkt, ook in relatie tot intimiteit en verbinding. Als we leren herkennen waar we ons bevinden op die polyvagale ladder - en vooral: waar we vaak blijven hangen - dan zetten we een eerste essentiële stap richting herstel.

Wanneer ons lichaam langdurig in een bevroren toestand verkeert, wanneer we vastzitten in freeze, wordt openen en voelen bijna onmogelijk. En dat heeft niets te maken met wilskracht of een gebrek aan verlangen. Integendeel: zodra intimiteit een plicht wordt, zodra we voelen dat iets 'moet', sluit het lichaam zich instinctief af. Druk doodt verlangen. Want verlangen leeft van openheid, van veiligheid, van spontaniteit - niet van prestatie.

Intimiteit is geen pizza die je gewoon bestelt wanneer je daar zin in hebt. Het is geen product op aanvraag. Wat het wél nodig heeft, is veiligheid. Zachtheid. Eerlijk contact. Die basis leg je niet in een haastige impuls, maar in de bewuste keuze om regelmatig tijd te maken voor elkaar. Soms begint het al wanneer je durft uitspreken wat er in je lichaam gebeurt - ook als dat iets ongemakkelijks is. Door woorden te geven aan wat je voelt, ontstaat er ruimte. Zachtheid. Kwetsbaarheid. En daaruit groeit verbinding. Soms haast vanzelf.

Maar wanneer je continu onder druk staat, wanneer je lichaam gespannen aanvoelt, wordt die ruimte kleiner. Bij Drops of Awakening zoeken we samen uit wat jij nodig hebt om opnieuw te ontdooien. We brengen in kaart wat je lichaam vertelt en verkennen stap voor stap een herstelweg die echt bij jou past. Dat kan via zachte aanraking, via het verkennen van je grenzen, via TRE (Trauma Release Exercises), via meditatieve oefeningen of lichaamswerk in beweging. Soms duiken we ook in je geboorteverhaal - want dat is vaak waar de eerste blauwdruk van verbinding werd gevormd, of verstoord.

Want hoe komt het dat een lichaam in freeze gaat?

Dat is zelden iets wat plots gebeurt. Trauma sluipt stilletjes binnen, soms al van vóór de geboorte. Het is een proces van afsplitsing of afsluiten dat je ooit geholpen heeft te overleven, maar dat nu misschien in de weg zit van echt leven. Of zoals Gabor Maté het treffend verwoordt:

“Trauma is een wond die onze kijk op de wereld vormt, onze hersenen, ons zenuwstelsel, onze relaties. Het creëert verstarring en een gevoel van schaamte. Het ontkoppelt ons van onze onderbuikgevoelens en van het gevoel wie we zijn. Trauma’s hebben ons losgemaakt van onze essentie, en tegelijk bevatten ze de sleutels die ons terug kunnen leiden naar onszelf – als we een nieuwsgierige houding kunnen aanhouden, en niet blijven hangen in zelfveroordeling.”

De eerste sleutel naar herstel is dan ook: opnieuw verbinding maken. Met jezelf, met je lichaam, met je waarheid. Pas daarna volgt echte verbinding met een ander. Of, in de woorden van Maté: “Niet de trigger, maar de wonde die geactiveerd wordt, is het probleem.”

Voel je dat dit iets in jou raakt?

Misschien is deze zomer dan hét moment om opnieuw te leren luisteren naar je lichaam en naar wat het al die tijd al zachtjes probeerde te vertellen. 

Met liefs en tot snel!

Inge 🌸